ارکان حکومت پهلوی دوم، کانون نویسندگان ایران را از بدو تأسیس «غیرقانونی» خواند، اما نویسندگان و شاعرانی که دور هم جمع شده بودند تا تشکلی صنفی و سیاسی برای دفاع از قلم داشته باشند، خود را «قانونی» می دانستند. به همین دلیل، ساواک به طور مداوم سعی داشت این دورهم نشینی را از بین ببرد و در مقابل، نویسندگان سعی داشتند همراه با نبض حرکات اجتماعی ایران، حرکت اعتراضی خود را به دستگاه حکومت پهلوی ابراز کنند. این کتاب روایتی است از این برخوردها؛ روایتی که بر اساس اسناد حکومت پهلوی، خاطرات، گفته ها و نوشته های اعضای کانون نویسندگان ایران از آن روزها تعریف می شود...
